Często w dialogu padają pytania o to, czym RÓŻNIMY się od… Dla nas starokatolików nie ma to żadnego znaczenia. Nie budujemy naszej tożsamości na różnicy czy podobieństwie, ale na wewnętrznej relacji z Jezusem. To jest dla nas najważniejsze. Bo w zaraniu tworzenia się Kościoła nie było takich kierunków. Pojawiły się one dopiero wtedy kiedy Kościół stał się beneficjentem posiadłości, partnerem politycznym, wpływowym graczem. Wtedy ten, kto się nie różnił miał w tym udział, a kto był podobny – chciał jak najbardziej upodobnić się do potentata aby mieć w tym swój udział.
Kościół Starokatolicki w Rzeczypospolitej Polskiej chce być podobny jak najbardziej do zamysłu Jezusowego serca i od niego nie chce się różnić. Poza Jezusem nie ma takiej instytucji, wobec której naszym dążeniem jest upodobnienie się. Jesteśmy katolikami, jesteśmy starokatolikami, jesteśmy sobą! Mamy tę świadomość, że aby być KIMŚ trzeba być SOBĄ.
Naszym dążeniem niemniej jest dialog ekumeniczny. Chcemy szukać wspólnych dróg z wszystkimi wyznawcami Jezusa w kręgu chrześcijaństwa, a także w kręgu katolicyzmu, który podzielony jest poprzez ludzką pychę i dążenia imperatorskie ludzi.
Historia i teraźniejszość pokazuje, że dążność do zniewolenia ludzi religijnością, poczuciem winy, rzekomą nadludzką misją prowadzi do szalonych nadużyć, budowania finansowych olbrzymów na „religijnej tacy” oraz zwyrodniałych zachowań kryminalnych. System władzy jest zazwyczaj podobny we wszystkich ustrojach totalitarnych, zawłaszczających ludzką wolność: władza, seks, pieniądze. Taki system religijności społecznej jest obcy Jezusowi, który głosząc naukę zapraszał słowami: Jeśli chcesz, pójdź za mną! Taki system religijności społecznej jest tym samym obcy Kościołowi Starokatolickiemu w RP.
Kościół Starokatolicki w RP upatruje swoją misję jedynie jako religijną i charytatywną polegającą na głoszeniu Słowa Bożego, sprawowaniu sakramentów i pogłębianiu życia duchowego i pomocy człowiekowi w potrzebie . Uznaje, że jakiekolwiek koneksje polityczne, gra polityczna szkodzą misji głoszenia Słowa Boże, które jest dla wszystkich bez względu na polityczne i społeczne światopoglądy. Dlatego biskupi i księża starokatoliccy nie łączą duszpasterstwa z polityką, a także nie widzą potrzeby łączenia się w zależności finansowej. Księża pracują na swój chleb w swoich zawodach, a duszpasterskie posługiwanie pełnią w poczuciu misji i powołania.
Jesteśmy katolikami, jesteśmy starokatolikami, jesteśmy sobą!
Pogrzeb katolicki to szczególny moment modlitwy za zmarłego ,
